کتاب فرمانده گردان ١١ (براساس زندگی رزمی خلبان فریدون ذوالفقاری)

در کتاب «فرمانده گردان ١١» خاطرات خلبان «فریدون ذوالفقاری»، نابغه آسمان ایران و فرمانده شجاع «گردان یازده شناسایی» نیروی هوایی را از زبان همرزمانش می‌خوانیم. شهید فریدون ذوالفقاری، خلبان فانتوم عکسبرداری، در طی هشت سال جنگ تحمیلی، با وجود داشتن پست حساس، مثل یک خلبان جوان، همچنان فعال و جنگنده در پروازهای برون‌مرزی شرکت می‌جست. شهرت و اعتبار این خلبان اسطوره‌ای، در کنار شجاعت و سواد پروازی، بیشتر به ماموریت‌های عکسبرداری برمی‌گردد که به‌علت خطر بسیار بالای شناسایی رزمی اهداف، فقط ایشان توان به انجام رساندن آنها را داشتند. خلبان ذوالفقاری تا روز شهادت، پا از رکاب جنگنده بیرون نکشید و در پروازهای متهورانه‌ای از جمله ماموریت بغداد و عکسبرداری از «مجلس الوطنی» و «کاخ صدام»، موفق به ثبت عکس‌هایی فوق‌العاده ارزشمند از استراتژیک‌ترین نقاط نظامی، سیاسی و صنعتی در عمق خاک دشمن شد. در قسمتی از کتاب فرمانده گردان ١١، به ماجرای پرالتهاب جستجو برای یافتن پیکر شهید ذوالفقاری پرداخته شده که جزو بخش‌های خواندنی کتاب است. از دیگر نقاط قوت این کتاب، تحلیل تعدادی از عکس‌های هوایی ارزشمند گرفته شده توسط شهید ذوالفقاری از اهدافی در داخل خاک عراق می‌باشد. در تحلیل همراه با عکس این قسمت، خواننده متوجه می‌شود خلبانان ما از چه مسیری وارد خاک دشمن شده و هدف عکسبرداری شده در چه موقعیتی از سرزمین عراق واقع شده است. کتاب «فرمانده گردان ١١» در ۴٢٠ صفحه، در قطع رقعی، چاپ و منتشر شده است. گلچینی از فهرست این کتاب، به شرح زیر است:


فصل اول: فریدون قبل از جنگ
فصل دوم: نگاهی دیگر به مرد بی‌پایان
فصل سوم: من فریدون ذوالفقاری هستم...شما؟!
فصل چهارم: فریدون، شاگردی فراتر از استاد
فصل پنجم: تأسیسات سلیمانیه، زیر بال فریدون
فصل ششم: بغداد بدون توقف
فصل هفتم: فریدون بر فراز پایگاه هوایی اچ-3
فصل هشتم: فریدون و سام-6
فصل نهم: در جستجوی فرمانده گمشده


در فصل ششم، بغداد بدون توقف، از زبان سرتیپ خلبان جانباز «فرج‌الله فرسیابی»، از خلبانان همواره همراه با شهید ذوالفقاری می‌خوانیم که: « ... شما نبودید و ندیدید، اما من دقیقا پشت سرشان، در کابین عقب نشسته بودم، با چشمان خودم دیدم و امروز شهادت می‌دهم، در وسط آسمان «بغداد»، «ناصریه»، «کرکوک»، «فاو»، «کوت» و «بصره»، بر روی اهدافی که دقیقا زیر ده ثانیه، تا مرگ و خاکستر شدن فاصله داشتیم، مثل کوه ایستادند! صورت‌شان را نمی‌دیدم اما از حرکات‌شان دقیقا می‌فهمیدم ترسی در دل‌شان نیست! در آن امواج خردکننده و کوبنده استرس و فشار روانی، می‌دیدم که خیلی مسلط، برای چک کردن وضعیت پرواز، سرشان را به چپ و راست می‌گرداندند و تمام الزامات پرواز برون‌مرزی شناسایی، از قبیل گردش‌ها و کم و زیاد کردن ارتفاع را دقیقا بر اساس توجیه قبل از پرواز انجام می‌دهند. در این ماموریت هم به همین شکل بودند تا اینکه به آسمان حومه کربلا رسیدیم ...».